€ 24,95 incl. btw
'Theologiestudenten waren vanouds keurige heren in streepjesbroek en pandjesjas. En toen kwam ineens dat tuig van een andere planeet...'
- Henk de Koning, oud-journalist in Kampen -
Om het intellectuele isolement van de theologiestudenten te doorbreken, haalde Kampen in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw een sociale academie, een kunstacademie, een expressieacademie en een academie voor journalistiek binnen. Eens omschreven als 'een witgepleisterd graf' maakte Kampen dankzij de 'Akademies' en hun paar duizend studenten op het hoogtepunt van de ontzuiling plotseling furore als het laatste christelijke onderwijsbolwerk van Nederland. Maar was het dat ook?
Blijmoedige, naar vrijheid en relevantie hunkerende jongeren van buiten belandden in een calvinistenstad zonder vertier. Ze brachten een flinke dosis anarchie mee waarvan Kampen lang niet alles begreep. Terwijl ze hun academies van binnenuit dwongen de christelijke veren af te leggen, eisten de studenten hun plaats op in de stad. De cultuurschok was enorm en wederzijds.
Net toen stad en studenten aan elkaar gewend raakten, was het alweer voorbij dankzij hogere onderwijspolitiek onder Deetman. Op hetzelfde moment werd de stad opgeschrikt door een wrede lustmoord op een kunstacademiestudente.
Toen Kampen in 2012 en 2022 haar beide theologische universiteiten verloor, werd academiestad Kampen definitief ten grave gedragen. In Blauw Haar, het mirakel van academiestad Kampen van Herman Broers, zelf ooit student in Kampen, komt ze weer tot leven.
Blauw Haar werd bij verschijning genomineerd voor Overijssels Boek van het Jaar.
Mede mogelijk gemaakt door Windesheim, PThU, CCS en ArtEZ.
